مغز «افراد مضطرب» با ربط دادن رنج دیگران به خاطرات عاطفی خود در حالت «یخ زده» باقی می‌ماند
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۵۶۰۴۹
به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، اعتقاد بر این است که شروع بیماری‌های عصبی و زوال عقل توسط احساسات منفی، اضطراب و افسردگی ترویج می‌شود. با این حال، تأثیر این احساسات بر مغز و امکان محدود کردن اثرات مضر آنها هنوز موضوعی است که مورد بررسی قرار می‌گیرد. برای روشن کردن این موضوع، دانشمندان علوم اعصاب از دانشگاه ژنو (UNIGE) الگو‌های فعال سازی مغز افراد جوان و مسن را هنگامی که در معرض پریشانی روانی دیگران قرار می‌گرفتند، مورد مطالعه قرار دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اتصالات عصبی افراد مسن تر، سفتی عاطفی قابل توجهی را نشان می‌دهند: احساسات منفی به طور مفرط و مداوم این ارتباطات را تغییر می‌دهند، به ویژه در قشر کمربندی خلفی و آمیگدال - دو منطقه مغز که نقش مهمی در تنظیم احساسات و حافظه زندگی نامه‌ای دارند.
این نتایج، که در Nature Aging منتشر خواهد شد، نشان می‌دهد که مدیریت بهتر این احساسات - برای مثال از طریق مدیتیشن - می‌تواند به محدود کردن تخریب عصبی کمک کند.
در ۲۰ سال گذشته، دانشمندان علوم اعصاب به بررسی نحوه واکنش مغز به احساسات پرداخته اند.
دکتر اولگا کلیمسکی، محقق در مرکز علوم عاطفی سوئیس UNIGE و در Deutsches Zentrum für Neurodegenerative Erkrankungen، که آخرین نویسنده است، توضیح می‌دهد: ما شروع به درک آنچه در لحظه ادراک یک محرک عاطفی رخ می‌دهد، می‌کنیم. این مطالعه به عنوان بخشی از یک پروژه تحقیقاتی اروپایی با مدیریت مشترک UNIGE انجام شد.
با این حال، آنچه پس از آن اتفاق می‌افتد یک راز باقی می‌ماند. چگونه مغز از یک احساس به احساس دیگر تغییر می‌کند؟ چگونه به حالت اولیه خود باز می‌گردد؟ آیا تنوع عاطفی با افزایش سن تغییر می‌کند؟ عواقب سوء مدیریت احساسات برای مغز چیست؟
تصویر بالا فعالیت‌های مختلف مغز را بین ۲۷ بزرگسال مسن‌تر و ۲۹ بزرگسال جوان در طول دوره‌های استراحت پس از فیلم‌های پراحساس (پس از HE) و کم احساسات (پس از LE) در آزمایش ۱ نشان می‌دهد. تصویر پایین، مناطق مغز را نشان می‌دهد که به دوره‌های استراحت پس از HE > LE، و همچنین همپوشانی این فعال‌سازی‌ها با پاسخ‌های احساسی در طول ویدیو‌های HE > LE در آزمایش ۲، با داده‌های ۱۲۷ بزرگسال مسن‌تر، پاسخ دهید.
مطالعات قبلی در روانشناسی نشان داده است که توانایی تغییر سریع احساسات برای سلامت روان مفید است. برعکس، افرادی که قادر به تنظیم احساسات خود نیستند و برای مدت طولانی در همان حالت عاطفی باقی می‌مانند، بیشتر در معرض خطر افسردگی هستند.
هدف ما این بود که مشخص کنیم چه رد مغزی پس از مشاهده صحنه‌های احساسی باقی می‌ماند تا واکنش مغز و مهم‌تر از همه مکانیسم‌های بازیابی آن را ارزیابی کنیم. Patrik Vuilleumier، استاد گروه علوم اعصاب پایه در دانشکده پزشکی و در مرکز سوئیس برای علوم عاطفی در UNIGE، می‌گوید: ما بر روی افراد مسن تمرکز کردیم تا تفاوت‌های احتمالی بین پیری طبیعی و آسیب‌شناسی را شناسایی کنیم. کارگردانی مشترک این اثر است.
همه مغز‌ها یکسان خلق نشده‌اند
دانشمندان به داوطلبان کلیپ‌های تلویزیونی کوتاهی را نشان دادند که افراد را در حالت رنج عاطفی - به عنوان مثال در هنگام بلایای طبیعی یا موقعیت پریشانی - و همچنین ویدئو‌هایی با محتوای عاطفی خنثی نشان دادند تا فعالیت مغز آنها را با استفاده از MRI عملکردی مشاهده کنند.
ابتدا، تیم یک گروه ۲۷ نفره بالای ۶۵ سال را با یک گروه ۲۹ نفری حدود ۲۵ سال مقایسه کرد. سپس همان آزمایش با ۱۲۷ فرد مسن تکرار شد.
سباستین بائز لوگو، محقق آزمایشگاه Patrik Vuilleumier و اولین نویسنده این اثر، می‌گوید: افراد مسن معمولاً الگوی متفاوتی از فعالیت مغز و ارتباط با افراد جوان نشان می‌دهند.
این امر به ویژه در سطح فعال‌سازی شبکه حالت پیش‌فرض قابل توجه است، یک شبکه مغزی که در حالت استراحت به شدت فعال می‌شود.
فعالیت آن اغلب به دلیل افسردگی یا اضطراب مختل می‌شود و نشان می‌دهد که در تنظیم احساسات نقش دارد. در افراد مسن، بخشی از این شبکه، قشر کمربندی خلفی، که حافظه زندگی‌نامه‌ای را پردازش می‌کند، افزایش ارتباطات خود را با آمیگدال نشان می‌دهد که محرک‌های احساسی مهم را پردازش می‌کند. این ارتباطات در افراد دارای نمرات اضطراب بالا، با نشخوار فکری یا افکار منفی قوی‌تر است.
همدلی و پیری
با این حال، افراد مسن‌تر تمایل دارند احساسات خود را بهتر از افراد جوان‌تر تنظیم کنند و راحت‌تر روی جزئیات مثبت تمرکز می‌کنند، حتی در طول یک رویداد منفی. اما تغییرات در اتصال بین قشر کمربندی خلفی و آمیگدال می‌تواند نشان‌دهنده انحراف از پدیده طبیعی پیری باشد که در افرادی که بیشتر اضطراب، نشخوار فکری و احساسات منفی نشان می‌دهند، برجسته می‌شود. قشر کمربندی خلفی یکی از مناطقی است که بیشتر تحت تأثیر زوال عقل قرار می‌گیرد، که نشان می‌دهد وجود این علائم می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های عصبی را افزایش دهد.
آیا تنظیم ضعیف عاطفی و اضطراب است که خطر زوال عقل را افزایش می‌دهد یا برعکس؟ ما هنوز نمی‌دانیم.
سباستین بائز لوگو می‌گوید: فرضیه ما این است که افراد مضطرب‌تر ظرفیت فاصله‌گذاری عاطفی را ندارند یا کمتر دارند. مکانیسم اینرسی عاطفی در زمینه پیری با این واقعیت توضیح داده می‌شود که مغز این افراد با ربط دادن رنج دیگران به خاطرات عاطفی خود در حالت منفی «یخ زده» باقی می‌ماند.
آیا مدیتیشن می‌تواند راه حلی باشد؟
آیا می‌توان با عمل بر مکانیسم اینرسی هیجانی از زوال عقل جلوگیری کرد؟ تیم تحقیقاتی در حال حاضر در حال انجام یک مطالعه مداخله‌ای ۱۸ ماهه برای ارزیابی تأثیر یادگیری زبان‌های خارجی از یک سو و تمرین مراقبه از سوی دیگر است.
برای اصلاح بیشتر نتایج، ما همچنین اثرات دو نوع مدیتیشن را با هم مقایسه خواهیم کرد: تمرکز حواس، که شامل لنگر انداختن خود در زمان حال به منظور تمرکز بر احساسات خود است، و آنچه به عنوان مراقبه دلسوزانه شناخته می‌شود. نویسندگان اضافه می‌کنند که هدف آن افزایش فعالانه احساسات مثبت نسبت به دیگران است.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: دانشمندان خارجی پیری تخریب عصبی نشان می دهد باقی می ماند افراد مسن زوال عقل مسن تر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۵۶۰۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ چیزی جز گوشی لازم نیست
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد خبری جشنواره آسمون، اولین دورهمی آسمونی‌ها در جشن ۱۰ سالگی فعالیت بادبوم ویژه فعالیت‌های سینمایی نوجوان‌ها در مجموعه‌های سینمایی و تلویزیونی، با حضور حمید امامی دبیر جشنواره و محمدرضا خردمندان کارگردان سینما و جمعی از هنرمندان در خانه هنرمندان برگزار شد.
ابتدا، سید حمید امامی مدیر بادبوم به آغاز فعالیت بادبوم در سال ۹۲ پرداخت و از خانواده‌های بچه‌های عضو بادبوم قدردانی کرد و افزود: از تمام پدر و مادران بچه‌های عضو بادبوم برای اینکه این سال‌ها با ما ساختند درحالی که بارها موقعیت بادبوم عوض شد، تشکر می‌کنیم.
دبیر جشنواره «آسمون» از آغاز یک جشنواره جدید خبر داد و اضافه کرد: امروز آغاز رسمی جشنواره «آسمون» است؛ این جشنواره ویژه تولید محتوا برای بچه‌های ۹ تا ۱۸ سال خواهد بود.
امامی با بیان اینکه موضوعات و جوایز و تمام جزییات جشنواره در asemoonfest.ir آمده است، تاکید کرد: سعی شد موضوعاتی انتخاب شود که کاملا مربوط با نسل ضد و دهه هشتاد و نودی‌ها باشد چون می‌خواهیم ثابت کنیم نوجوان‌ها می‌توانند آینده خودشان را شکل بدهند.
برای فیلمسازی از خودتان شروع کنید
سپس، محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در توصیه‌هایی برای نوجوانانی که قصد دارند در عرصه فیلمسازی و بازیگری فعالیت کنند، گفت: من خودم در سینما کارم را با فیلم کوتاه و آثار ارزان‌قیمت شروع کرده‌ام. کسانی که می‌خواهند کارگردانی و بازیگری را در آینده دنبال کنند، از خودشان و تجارب و خاطراتشان شروع کنند.
وی اضافه کرد: تمام آنچه که شما هستید و تجریه شخصی دارید و آن چیزهایی که هویت شماست برای شروع فیلمسازی به شما کمک خواهند کرد. یک فیلمساز و نویسنده اول چیزی که برای شروع نیاز دارد، ایده است. من در ابتدای راه یک توصیه دارم، به تجربیات شخصی خودتان رجوع کنید چون بهترین ایده فیلمسازی از خودتان و خاطرات شماست پس در خاطرات‌تان جستجو کنید که چه لحظاتی در زندگی دارید که شما را تحت تاثیر قرار داده و آن اتفاق را به خوبی می‌شناسید چوم همراه با رنج و حس غرور و ... است و نسبت به آن اطلاعات کامل دارید و همین‌ها قابلیت ساخت یک فیلم کوتاه را به شما خواهد داد چراکه به ابعاد آن اشراف دارید.
وی به ذکر نمونه‌هایی از تجارب مشترک بچه‌ها پرداخت و عنوان کرد: درباره دوچرخه و شغل پدرتان و موضوعاتی که به‌خوبی آن را می‌شناسید، فیلم بسازید. موضوعاتی که جزییات قابل لمسی از آنها در ذهن داشته باشید که همگی برآمده از تجربه شخصی شماست. همه فیلمسازان بزرگ اولین داستان و شعر و فیلم را از تجربه درونی و غنی شده خودشان ساخته‌اند. البته اینکه آیا این خاطرات به‌تنهایی برای ساخت فیلم کافی است، باید بگویم خیر! بلکه باید به آنها واقعیت و تخیل اضافه کنیم تا فیلم به یک اثر هنری تبدیل شود.
کارگردان «بیست و یک روز بعد» تجاربی از فیلمسازی خود را با نوجوان‌ها به اشتراک گذاشت و گفت: من وقتی نوجوان بودم در اوایل دهه ۷۰ یک همکلاسی داشتم که شرایط اقتصادی خوبی نداشت و همین موجب مشکلاتی می‌شد که مدیران مدرسه قصد داشتند او را اخراج کنند و این سوژه برای من محور یک داستان شد چون او را به‌خوبی می‌شناختم. من این داستان را با چاشنی تخیل نوشتم و چاپ شد و اولین تجربه نویسندگی من رقم خورد و من فهمیدم می‌توانم از خاطراتم داستان بنویسم. در ادامه من برای فیلمسازی از این روش استفاده کردم و فیلم «بیست و یک روز بعد» که قصه ای واقعی داشت را ساختم که درون مایه تخیل به آن آمیخته شد تا بتوانیم در فیلم حرفی داشته باشیم.
خردمندان خطاب به حاضران گفت: توصیه می‌کنم تجربیات و خاطرات خودتان را درباره موضوعات و دوستانی که به‌شدت آنها را می‌شناسید، بنویسید این کار برای شما تولید داستان می‌کند. به‌نظرم فیلم ساختن به‌شدت ارزان و آسان شده و هیچ چیز جز گوشی موبایل برای فیلمسازی لازم نیست و این امکاناتی است که در دست همگی قرار دارد.
وی در پایان بیان کرد: بچه‌هایی که می‌خواهند بازیگر شوند باید ده برابر یک نقش را در زندگی روزمره خودشان بازی کرده باشند و ده‌ها قدم از یک تست بازیگری جلوتر باشند و یاد بگیرند که تقلید کنند و افعال دیگران را شبیه‌سازی کنند و برای نقش‌های مختلف شناسنامه درست کنند. مدل راه رفتن، حرف زدن و فکر کردن زندگی افراد و مشاغلی مثل نجار، بنا و پزشک را مرور کنند تا آماده همکاری با یک فیلم باشند.
کد خبر 6090133
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد